Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Krystal]

Straszny zbiornik wodny.Podobno kiedyś był tu człowiek

[Valthienne]

Leniwie stawiałam kroki, unikając co większych kamieni. Ciepły zefirek smagał moją grzywkę, rozwiewając czarne kosmyki po pysku. Kiedy znalazłam się dość blisko brzegu jeziora, usiadłam i zaczęłam wpatrywać się w rozchodzące się fale.
-Sama, sama, sama... jak zwykle.- Powiedziałam sama do siebie i zrezygnowana opadłam na głaz.

[Krystal]

Weszłam, zobaczyłam leżącą na komieniu waderę-Co taka sama?-zapytała podchodząc.

[Valthienne]

Głos stojącej za mną wilczycy wyrwał mnie z zamyślenia. Wystraszona, podskoczyłam na równe nogi i odwróciłam się w jej kierunku.
-Przestraszyłaś mnie...
Zaczęłam przyglądać się stojącej za mną waderze. Zauważyłam wielkie, białe skrzydła spoczywające na jej ciele. Niepewna podeszłam parę kroków bliżej, by się jej przyjrzeć.
-Jestem Valthienne... nowa tutaj.
Usiadłam parę metrów przed nią.

[Krystal]

-Ja jestem Krystal, należę do stada Nazo, a po tobie widać że należysz do wygnańców.- odpowiedziała 

[Valthienne]

Przyglądnęłam się jej badawczo.
- To bardzo dobrze. Jestem zadowolona z tego kim jestem.

[Krystal]

-Masz racje każdy wilk powinien być taki jak ty- wpatrywała się w waderę.

[Valthienne]

- A co mam rozumieć przez to "taki jak ty"?
Wróciłam na swój głaz i wyłożyłam się na nim, czekając na odpowiedź.

[Krystal]

-Spokojnie chodzi o to że nie każdy wilk szanuje swoje pochodzenie-podleciała do Valthien.

[Valthienne]

- Ach... dziękuję.
Lekko uśmiechnęła się do wilczycy.
- Tak jakoś pasujesz mi na alphę, czy ty czasem nią nie jesteś?
Przesunęłam się, robiąc miejsce dla Krystal.

[Krystal]

-Zgadłaś- uśmiechneła się do wadery.

[Valthienne]

Zaśmiałam się. Poprawiłam się i przewróciłam na plecy.
- Jak to jest rządzić wszystkim i wszystkimi? Nie męczy cię to?

[Krystal]

-Nawet nie wiesz jak bardzo, dobrze mnie rozumiesz, byłaś kiedyś Alphą?-Zapytała.

[Valthienne]

- Miałam nią być, ale... eh, nie ważne. Ja chyba wracam do katedry. Ta ciemna, stara komnata na mnie czeka.
Podniosłam się i leniwym krokiem ruszyłam przed siebie. Jeszcze na chwilę się zatrzymałam.
-Miło cię było poznać, Krystal. Zawsze możesz odwiedzić mnie w katedrze. Drzewa Dusz powiedzą ci, jak do mnie trafić. Do zobaczenia...
Pobiegłam przed siebie, a w oku zakręciła mi się łza.

[Krystal]

-Ciekawa osoba-Powiedziała , wzbiła się w góre i wyleciała.